DE ANALYSE VAN DE BBRoW 

Laat ons beginnen met te zeggen dat het niet de eerste Brusselse regering is die een Plan aankondigt. Ook vorige Brusselse regeringen lanceerden hun Plan voor de huisvesting (2004) en hun Alliantie Wonen (2013). De uitvoering van die Plannen is een catastrofe. De twee plannen voorzagen in de bouw van 11.720 woningen van sociale aard, waarvan er vandaag nog maar 3.750 woningen zijn gebouwd!

Daarom is het positief om te lezen: “Deze regering wil lessen trekken uit de voorbije decennia om tegen het einde van de legislatuur snellere en eenvoudigere antwoorden te kunnen geven, om concrete oplossingen aan te bieden aan 15.000 Brusselse gezinnen die wachten op een sociale woning en om hulp te bieden aan Brusselaars die moeite hebben om een betaalbare kwaliteitsvolle woning te vinden.”

De verdienste van dit Plan is dat de meeste (niet alle!) maatregelen voorzien zijn van een concreet budget (totaalbudget van het Noodplan is 190 miljoen euro op te tellen bij de ‘reguliere begroting huisvesting) en van precieze doelen, opvolgingsindicatoren en termijnen. Voor de uitvoering wordt gewerkt met “ministeriële stuurcomités, coördinatiecellen, sponsoren, referentiepersonen”.

Zal dit volstaan om ervoor te zorgen dat de doelen en termijnen deze keer wel gehaald worden? We geven de regering hier het voordeel van de twijfel, maar de vraag is uiteraard ook of de geplande maatregelen de juiste zijn om de urgentie op de Brusselse huisvestingsmarkt aan te pakken en of de regering lessen heeft getrokken uit het verleden.

Tijd om een aantal fundamentele aspecten van dichterbij te bekijken.

Lees de analyse of download hier